این مطلب را در سال ۹۴ برای اولین دوره جشنواره بین‌المللی موسیقی پیامبر مهربانی نوشتم. در آن زمان به عنوان معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، ریاست شورای سیاستگزاری این رویداد بین‌المللی را عهده‌دار بودم. این رویداد طی دو دوره در سال‌های ۹۴ و ۹۵ با حضور ۸۰ هنرمند شامل ۴۰ هنرمند خارجی در قالب گروه‌های موسیقی ملل و ۴۰ هنرمند استانی در قالب گروه‌های موسیقی نواحی در فرهنگسراهای تهران برگزار شد.

پیامبر اسلام (ص) مظهر مهربانی و الگوی اخلاقی تمامی انسانها است. آن حضرت در سیر و سلوک عارفانه، از مسجدالاقصی به سدره‌المنتهی در آسمان هفتم و جنت‌المأوی (بهشت برین) رسید و در آنجا، آثار شکوه پروردگار هستی را دید. پیامبر مهربانی در آن معراج عظیم چنان اوج گرفت تا به جایی رسید که جز خدا، هیچ موجودی به آنجا راه نداشت. حتی جبرئیل از حرکت باز ایستاد و گفت: به یقین، اگر به اندازه‌ی سرانگشتی بالاتر آیم، خواهم سوخت.

بزرگی و نقش بی‌بدیل پیامبر رحمت و مهربانی، سبب شد که هر هنرمند عاشق و دلسوخته‌ای در هر عرصه و حیطه‌ای، نقش خود را از سیرو سلوک و زندگی و عروج عارفانه نبی مکرم بر پرده زند؛ چنانچه نقاشان و تصویرسازان بی‌شماری به استقبال آمدند و هر کدام بخشی از این سلوک یگانه را به تصویر کشیده‌اند.

در این میان، شعر و موسیقی هم هیچ کم نگذاشتند و هنرمندانشان هر چه در توش و توان داشتند، به کار گماشتند تا زیبایی و عظمت زندگی مهرآمیز پیامبر را در قالب کلمات و نغمات جاودانه سازند و به آیندگان بسپارند. معراج‌نامه‌خوانی، منقبت خوانی، مدیحه­‌خوانی، چاوشی­‌خوانی و سایر گونه‌­های موسیقی، بخشی از خدمت مخلصانه و مومنانه اهالی موسیقی بوده است در روایتِ سِیر و سلوک حضرت رسول اکرم(ص). اما تمامی این آواها و نواها تنها در قالب موسیقی رسمی و برای نخبگان و فرهیختگان باقی نماند و هنرمندان عاشقی از هر سوی این سرزمین، دِین خود را به دین تعالی‌بخش خود ادا کردند.

این گونه بود که رفتار و منش و سیر و سلوک پیامبر اسلام، در ادبیات و موسیقی تجلی یافت تا حتی عامی‌ترین آدمیان از امت محمد(ص) نیز جان و دل خود را در نغمات و آواهایی بشویند که متبرک به نام معطرش شده است.

هنرمندان موسیقی ادبیات و زبان مردم را با  هنرِ جانِ شیفته‌ی خود درآمیختند و علایق و اعتقادات دینی و معنوی جامعه را به آواها و نواهایی گوش‌نواز بدل کردند. آنان، سینه به سینه و نسل به نسل، سازهایشان را کوک کردند تا حرفِ دل مردم را که برآمده از ذهن خداجویشان بود، به زبان گویای موسیقی بیان کنند. این هنرمندان مترجم بی‌ادعا و بی مزد و منت آرزوها و رویاهای مردمان این سرزمین و سرزمین‌های همسایه‌ بودند و هستند تا نوای دینداری آنها را بیان کنند.  

جشنواره بین­‌المللی موسیقی پیامبر مهربانی گوشه‌ای از شیفتگی هنرمندان جهان را به معرض نمایش و شنیدن می‌­گذارد تا جان­‌های شیفته مردمان نیک‌­تر به فهم و درک عظمت رسول مهربانی بپردازد.

اکنون که این هنرمندان از سرزمین خود گذشته و به شهر تهران گام گذاشته‌اند تا بی‌واسطه و رو در رو با همه‌ی‌ مردمان مومن، باری دیگر نوای رسول مهربانی را عاشقانه روایت کنند، حضورشان را ارج می‌نهیم و هنر نجیب آنها را قدر می‌دانیم.