روزگار محجوب
۹۰ سال با نقاش پیشکسوت معاصر؛ عالیجناب حسین محجوبی
“برای محجوبی عزیز چه بنویسم وقتی که حضور کارهایش مرا در میان گرفته”. این جملهی پر احساس، نوشتهی سهراب سپهری، شاعر و نقاش فقید معاصر در وصف استاد حسین محجوبی است. طراح و نقاش روزگار ما که آثار زیادی را در تاریخ شکوهمند ایران به یادگار گذاشته و در آستانهی ۹۰ سالگی همچنان قلم به مِهر میساید و رنگ و نقش مِهربانی میپرا کند.
ا گر چه این استاد نقاش همواره بر صدر نشسته و آثار درخشان او -به ویژه مجموعهی اسبها و درختهایش- در بسیاری از نمایشگاهها و رویدادهای هنری ارائه شده، اما بخشی از آثارش کمتر دیده و تجربههای فراوان دیگرش کمتر شنیده شده است. آثار و تجربههایی که مسیر زندگی هنری او را نشان میدهد و از منظر آموزشی و پژوهشی میتواند برای نسل جوان و نواندیش عرصهی هنر، مفید و مؤثر باشد.
“روزگار محجوب” فراتر از یک نمایشگاه هنری پاسداشت یکی از چهرههای ماندگار و پیشکسوت هنر معاصر ایران است. این رویداد به مرور آثار و زندگی هنری استاد حسین محجوبی میپردازد و نقاشیهایی را ارائه میکند که سیرِ آثار او را نشان میدهد. طراحی پارک ساعی در سال ۱۳۴۲ و نظارت بر ساخت پارکهای لاله، ملت، نیاوران، جمشیدیه، خزانه و نمونههایی از پارکهای کویری ایران، بخش دیگری از روزشمار زندگی این هنرمند را شامل میشود. اما به جز این آثار درخشان، آنچه محجوبی را از بسیاری از همنسانش متمایز میکند، تواضع و فروتنی اوست. او همراه با اخلاق و ادب، راه معرفت و هنر پیش گرفت و با ارائهی آثار نفیس و فاخر و هنرمندانه، بخشی از تاریخ هنر شکوهمند ایران را به نام خود مُزیّن کرد. این استاد نقاش، سالهاست که “خانهی محجوبی” و ” آشیان نقش و مهر” را تأسیس کرده و علاوه بر فعالیتهای متعدد هنری، مجموعهای از آثار سرآمدان و هنرمندان صاحبنام معاصر را نگهداری و معرفی میکند.
پردیس فرهنگی هنری مهرسان ضمن ادای دِین و احترام به عالیجناب حسین محجوبی؛ از فرزندان هنرمندش – سعید، فرخ و فرزانه- قدردانی و نمایشگاه “روزگار محجوب” را به بانو سیما محجوبی -همسر نازنین و فقید استاد- تقدیم میکند که به اوراق تقویم، بیش از ۳ سال است به بهشت نقاشیهای محجوبی پیوسته؛ اما نام و یاد و خاطرات و حضور همیشگیاش، در کنار “خانهی محجوبی” و ” آشیان نقش و مهر” گرامی و جاودانه است.
این نوشتار را با قدردانی از مهندس حسین رفیعیان مدیر عامل و مهندس فرنوش نکویی مدیر اجرایی مؤسسهی فرهنگی هنری مهرسان به پایان میرسانم و آرزومندم که این نمایشگاه الگوی مناسبی در معرفی و بازخوانیِ هنر مفاخر معاصر قلمداد شود و بستر مناسبی برای فعالیتهای حرفهای نمایشگاهی با هدف ترویج شایستهی هنر ایران فراهم آورد.
امیر عبدالحسینی
مدیر هنری، پژوهشگر و مدرس هنر